کد مطلب:292055 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:241
ویژگی های غیبت
این كه غیبت امام زمان(علیه السلام) چگونه است و چه خصوصیاتی دارد، در برخی از احادیث معصومین(علیهم السلام) مورد بحث قرار گرفته، لكن هرگز نمی توان از مجموعه این احادیث به تصویری روشن و قطعی از چگونگی غیبت آن بزرگوار دست یافت. از این رو آن چه در پی می آید تنها بیان گر برخی از این ویژگی ها است:
1 ـ همانند خورشید است، آن زمان كه ابرها آن را پوشانیده باشند.
«كَما یَنْتَفِعوُنَ بِالشَّمْسِ اِذا سَتَرها سَحاب»( [34] ).
2 ـ مردم او را می بینند ولی نمی شناسند.
«یَجْعَلُ اللهَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ الْخَلْقِ حِجاباً یَرَوْنَهُ وَ لا یَعْرِفوُنَهُ»( [35] ).
3 ـ هر سال در مراسم حج شركت می كند و در عرفات می ایستد و به دعای مؤمنین آمین می گوید.
«وَ اِنَّهُ لَیَحْضَرُ الْمَوسِمَ فی كُلِّ سَنَة وَ یَقِفُ بِعَرَفَةَ فَیُؤَّمَنُ عَلی دُعاءِ الْمُؤْمِنْ»( [36] ).
4 ـ اگر چه شخص او از دیدگان مردم غایب می گردد لكن یاد او از دل هایشان نمی رود.
«اِنْ غابَ عَنِ النّاسِ شَخْصُهُ فی حالِ هُدْنَة لَمْ یَغِبْ عَنْهُمْ مَثْبُوتُ عِلْمَهِ»( [37] ).
5 ـ بسیاری از شیفتگان و دل دادگان، توفیق دیدار و شناخت او را یافته اند( [38] ).
6 ـ مكان مشخّصی ندارد و بیش تر در صحراها و اطراف شهرهای نامشخص زندگی میكند.
7 ـ او به دور از مساكن ستم گران و به طور ناشناخته همچون سایر انسان ها، در مسكنی خاص به سر می بَرَد و همانند مردم به غذا و پوشاك و استراحت نیازمند است و همسر و فرزند نیز دارد.
8 ـ در مجالس مردم شركت می كند و بر فرش های آنان قدم می گذارد و در كوچه و بازارهای شان راه می رود.
9 ـ گاهی حكمت الهی اقتضا می كند كه امام زمان(علیه السلام) در مكانی حاضر باشد، ولی دیده نشود. امام رضا(علیه السلام) فرمود:
«لا یُری جِسْمُهُ»( [39] ).
و امام صادق(علیه السلام) فرمود:
«یَغیبُ عَنْكُمْ شَخْصُهُ»( [40] ).
و گاهی حكمت بر آن است كه دیده شود لكن شناخته نشود.
محمد بن عثمان عمروی(رحمه الله) گوید:
«یَرَیَ النّاسَ وَ یَعْرِفُهُمْ وَ یَرَوْنَهُ وَ لا یَعْرِفوُنَهُ»( [41] ).
1 ـ همانند خورشید است، آن زمان كه ابرها آن را پوشانیده باشند.
«كَما یَنْتَفِعوُنَ بِالشَّمْسِ اِذا سَتَرها سَحاب»( [34] ).
2 ـ مردم او را می بینند ولی نمی شناسند.
«یَجْعَلُ اللهَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ الْخَلْقِ حِجاباً یَرَوْنَهُ وَ لا یَعْرِفوُنَهُ»( [35] ).
3 ـ هر سال در مراسم حج شركت می كند و در عرفات می ایستد و به دعای مؤمنین آمین می گوید.
«وَ اِنَّهُ لَیَحْضَرُ الْمَوسِمَ فی كُلِّ سَنَة وَ یَقِفُ بِعَرَفَةَ فَیُؤَّمَنُ عَلی دُعاءِ الْمُؤْمِنْ»( [36] ).
4 ـ اگر چه شخص او از دیدگان مردم غایب می گردد لكن یاد او از دل هایشان نمی رود.
«اِنْ غابَ عَنِ النّاسِ شَخْصُهُ فی حالِ هُدْنَة لَمْ یَغِبْ عَنْهُمْ مَثْبُوتُ عِلْمَهِ»( [37] ).
5 ـ بسیاری از شیفتگان و دل دادگان، توفیق دیدار و شناخت او را یافته اند( [38] ).
6 ـ مكان مشخّصی ندارد و بیش تر در صحراها و اطراف شهرهای نامشخص زندگی میكند.
7 ـ او به دور از مساكن ستم گران و به طور ناشناخته همچون سایر انسان ها، در مسكنی خاص به سر می بَرَد و همانند مردم به غذا و پوشاك و استراحت نیازمند است و همسر و فرزند نیز دارد.
8 ـ در مجالس مردم شركت می كند و بر فرش های آنان قدم می گذارد و در كوچه و بازارهای شان راه می رود.
9 ـ گاهی حكمت الهی اقتضا می كند كه امام زمان(علیه السلام) در مكانی حاضر باشد، ولی دیده نشود. امام رضا(علیه السلام) فرمود:
«لا یُری جِسْمُهُ»( [39] ).
و امام صادق(علیه السلام) فرمود:
«یَغیبُ عَنْكُمْ شَخْصُهُ»( [40] ).
و گاهی حكمت بر آن است كه دیده شود لكن شناخته نشود.
محمد بن عثمان عمروی(رحمه الله) گوید:
«یَرَیَ النّاسَ وَ یَعْرِفُهُمْ وَ یَرَوْنَهُ وَ لا یَعْرِفوُنَهُ»( [41] ).